Οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, γνωστές και ως δευτερεύοντα στοιχεία ή συσσωρευτές, είναι ένας τύπος ηλεκτρικής μπαταρίας που μπορεί να φορτιστεί, να αποφορτιστεί σε φορτίο και να επαναφορτιστεί πολλές φορές. Σε αντίθεση με τα πρωτογενή κύτταρα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μία φορά αφού οι χημικές αντιδράσεις τα έχουν κάνει να πεθάνουν από ουσίες που παράγουν ρεύμα, αυτά τα δευτερεύοντα μπορούν να ανακυκλωθούν μέσω φόρτισης για να αποκατασταθεί η ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας. Λόγω αυτής της δυνατότητας, είναι πολύ βολικό και οικονομικά αποδοτικό για χρήση σε πράγματα όπως κινητά τηλέφωνα (κυψελοειδή), φορητούς υπολογιστές ή ηλεκτρικά οχήματα που χρειάζονται τακτικά τροφοδοτικά.

Η τεχνολογία επαναφορτιζόμενων μπαταριών βασίζεται σε αναστρέψιμες χημικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα μέσα σε κάθε κυψέλη. Όταν ένα εξωτερικό ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται μέσω του κυττάρου κατά τη διάρκεια της φόρτισης, προκαλεί την αντιστροφή αυτών των αντιδράσεων, μετατρέποντας τη χημική ενέργεια πίσω σε διαφορά ηλεκτρικού δυναμικού μεταξύ των ηλεκτροδίων και έτσι αποθηκεύοντάς την ως φορτίο μέσα στη συσκευή. Κατά την εκφόρτιση, αυτή η αποθηκευμένη ενέργεια εγκαταλείπεται ξανά για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας για συνδεδεμένες συσκευές.

Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου (Li-ion), υδριδίου νικελίου-μετάλλου (NiMH) και μολύβδου-οξέος είναι από τους πιο συχνά χρησιμοποιούμενους τύπους επαναφορτιζόμενων επειδή προσφέρουν διάφορα πλεονεκτήματα όσον αφορά την απόδοση και τους τομείς εφαρμογής.

Η δημοτικότητα των επαναφορτιζόμενων μπαταριών έχει αυξηθεί κυρίως λόγω των οικολογικών τους οφελών καθώς και της οικονομικής απόδοσης. Επιτρέποντας πολλαπλές επαναχρήσεις ανά τεμάχιο κύκλου ζωής, μειώνουν δραματικά τον αριθμό των μονάδων που πρέπει να παραχθούν και να απορριφθούν, ελαχιστοποιώντας έτσι τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τη διαχείριση αποβλήτων για χρησιμοποιημένα κύτταρα. Επιπλέον, επιτρέποντας στους χρήστες να φορτίζουν και να αποφορτίζουν επανειλημμένα τέτοιες πηγές ενέργειας με την πάροδο του χρόνου, αυτό μειώνει το συνολικό κόστος που βαρύνει τα άτομα ή τις επιχειρήσεις, καθιστώντας έτσι πιο ελκυστική επιλογή, π.χ. για σύγχρονες φορητές ηλεκτρονικές συσκευές όπου χρησιμεύουν όχι μόνο ως πρωτογενείς κυψέλες αλλά και εφεδρική ισχύς όταν χρειάζεται περισσότερο κατά τη διάρκεια διακοπών ρεύματος κ.λπ.